A.A.A.’nın Aile Memnuniyet Mektubu

Merhaba Algı ABA Ailesi,

Öncelikle yolun başında olup, kendisini çaresiz hisseden ebeveynlere ışık tutması açısından kısaca bizim için sürecin nasıl başladığından bahsetmek isterim.

Oğlumuz A,’nın bizim ilk ve tek çocuğumuz olması ve gelişimini kıyaslama imkânımız olmamasının da etkisiyle doğumundan 1,5 yaşına kadar olan dönemde ismini seslendiğimizde bakmaması haricinde herhangi bir farklılığı olduğunu düşünmedik. Yaşında yürüdü ve yaşında ilk kelimelerini söyledi. 1,5 -2 yaş arası dönemde ise 1,5 yaşındayken 20 civarına ulaşmış olan kelime sayısının artmak yerine 5 kelimeye kadar düşmesi, herhangi bir komut almaması ( ver, getir, götür… vs gibi ), bizleri taklit etmemesi ( el sallayarak bay bay yapmaması, … ) oyuncak arabalarıyla işlevine uygun oynamak yerine sadece tekerleklerini çevirmeye odaklanması gibi olağandışı davranışlar göstermesi bizi acilen bir çocuk psikiyatrına başvurmayı sevk etti.

Psikiyatrik inceleme sonucunda, çocuğumuzun henüz 2 yaşında olması nedeniyle net bir teşhis konulamayacağı, fakat belirtilerin otizm spektrum yelpazesinde yer aldığı, bu nedenle acilen özel eğitime başlaması gerektiği söylendi.

Anne baba olarak ilk şoku ve korkuyu atlatır atlatmaz bu konuda özel eğitim veren kurumları araştırdık. Bu esnada Youtube’ da Algı ABA Terapi Merkezine ait gelişim videolarını izledik ve kat edilen mesafelerden etkilendik. Kurumdan randevu aldık ve bizimle görüşmeyi yapan asistanınız bizlere oldukça detaylı bir şekilde kurumu ve sistemin işleyişini anlattı. Kendisinin güven veren yaklaşımı ( bizlere desteği burada olduğumuz süre boyunca aynen devam etmektedir ) neticesinde oğlumuzun eğitimi için doğru adreste olduğumuzu düşündük.  A. ilk birkaç gün derse girmemek için aşırı direnç gösterdi ve çok ağladı. Yalan söylemeyeceğim, oğlumun benden medet umarak ağlayan halini görüp içim parça parça olurken hiçbir şey yapmayarak izlemek kurumda geçirdiğim en zor dakikalardı. Bu esnada, süreç boyunca en büyük desteğimiz ve şansımız olan sevgili terapistimiz devreye girdi ve A’nın dikkatini çekmeyi ve direncini kırmayı başardı. İlk günden itibaren sadece eğitmen kimliğiyle değil, sevgiyle yaklaşarak oğlumuzun güvenini kazanması ilk aydan meyvelerini verdi. Birinci ayın sonunda A’ nın elinde nesne tutması tamamen kayboldu, sonraki 1-2 ayda kendi etrafında dönmeleri azaldı. Şu ana kadar birlikte geçirdiğimiz 7 aylık eğitim süreci neticesinde oğlumuz oyuncakları işlevine göre kullanmaya, komut almaya, konuşarak bizlerle iletişim kurup sevgi göstermeye başladı.  Bu noktada koordinatörümüzün katkısından bahsetmemem haksızlık olur. Oğlumuzun gelişimini günü gününe takip ederek bizleri evde nasıl davranmamız gerektiği konusunda bilgilendiren, ‘’ doğru bildiğimiz yanlışlar’’ımıza konusunda bir uyaran ve yönlendiren koordinatörümüz sayesinde eğitim ve ev hayatında paralel davranarak çok şükür ki kısa sayılabilecek bir zamanda çok büyük bir yol katettik.  Bu yolda emeğiyle ve sabrıyla bizlere destek veren Algı ABA ailesine çok teşekkür ediyoruz. Bu meşakkatli yolda çaba sarf eden herkesin yolunun açık olmasını, çabalarının karşılığını almasını temenni ediyorum.

Meltem A.