Kurum Sayesinde Nasıl Öğretilir Öğrendim

Sare’nin Annesinin Yazdığı Memnuniyet Mektubu;

Bizim otizmle tanışmamız doktorumuz sayesinde oldu. Kendim az da olsa otizmi bilmeme rağmen çocuğuma bir türlü konduramadım. Sokakta, parkta kızımın yaşıtı çocuklarla karşılıyor, kendimi sorguluyor ve her çocuk aynı olmaz lafının arkasına saklanarak konuyu kapatıyordum.

Sare’nin uzun bir hastane süreci olmuştu. Sonra ne zaman hastaneye gitsek her defasında çığlık çığlığaydı. Rutin kontrollerimizden birinde doktorumuz Sare’nin o gün ağlamadığını görünce elindeki nesneyi kızıma gösterdi. Bir iki denemeden sonra kızım doktora değil elindeki nesneye baktı.

Doktorumuz o gün ilk kez otizmden bahsedince, ben anca kendime geldim ve işin ciddiyetini anladım. Peki, bu duruma nasıl gelmiştik? Neden çocuğumda normal gelişim olduğunu kabul edememiştim? Anlatayım…

Kızım on buçuk aylıkken ameliyat oldu. Aslında her şey beş buçuk aylıkken başlamıştı. Ek gıdaya yeni başlamıştık. Kızım hep kabızlık çekiyordu. Morarıncaya kadar ağlıyordu. Doktora götürünce fitil veriyordu ve ‘geçer’ diyordu. Ne yapacağımı şaşırmıştım. Aylar geçti, kabızlık geçmedi.

En son çocuk cerrahiye gittiğimizde Sare’nin kalın bağırsağının önde olduğu (ektopik anüs) anlaşıldı. Kızımın doğuştan sorunu vardı ve fark edilmemişti. Ameliyat olması gerekiyordu. On beş gün sonra da oldu. On gün hastanede yattı. Sonraki bir yıl daha da zordu. Bağırsakta genişletme yapmaları gerekiyordu. Günler böyle geçti.

Otizme dönersek… Çocuk doktoru otizmden bahseder etmez, hemen psikiyatristten randevu aldım.  İnternetten  de araştırmaya başladım. Algı’nın videolarını gördüm ve on aydır buradayız. Buraya ilk geldiğimizde Sare her şeye ağlıyor, her şeyi ağlayarak yapıyor, asla el tutmuyor,  bakmıyor, ismine tepki vermiyordu, ne bulursa ağzına atıyor, komut almıyordu.

“Neler değişti bu on ay içinde?” derseniz…  Kızım işaretlerle de olsa kendini ifade ediyor. İsmine bakıyor, tepki veriyor. Yönerge alıyor ve az da olsa kelimeleri var. En azından gayreti var, şükür ben de çocuğuma bir şeyler öğretebiliyorum. Kurum sayesinde nasıl öğretilir öğrendim. Arada hatalar yapsam da, daha bilinçlendim.

Başta Parin Hanım’a, Koordinatörümüze, Kurum Müdürüne, Yönetici Asistanına, Terapistimize işlerini severek yaptıkları için ve kendinden bir şeyler katarak Sare’yi daha iyi yerlere taşımaya çalıştığı için, samimiyetleri ve emeği geçen tüm kurum çalışanlarına sonsuz teşekkürler.

Tabii ki daha yolun başındayız. İnşallah her şey daha da güzel olacak, inanıyorum. İyi ki ilk size gelmişim, iyi ki yolumuz kesişmiş ve daha fazla zaman kaybımız olmadan eğitime başlamışız. Dokunuşlarınız ile hayatıma renk kattınız. Başarılarınız daim olsun İnşallah.